Het verhaal van de serie begint als tijdens de Culturele Revolutie in
China een jonge astrofysicus, Ye Wenjie, haar vader - natuurkundeprofessor aan
de universiteit - publiekelijk vernederd en gedood ziet worden door Rode
Gardisten. Dit omdat hij in het China van Mao onwelgevallige 'ketterijen' als
de relativiteitstheorie en de oerknal onderwees.
Ondanks haar politieke overtuigingen raakt Ye Wenjie betrokken bij een uiterst geheim project (Red Coast) dat bedoeld is om contact te leggen met buitenaardse beschavingen. Wanneer er een signaal binnenkomt wordt Ye Wenjie op het hart gedrukt er niet op te antwoorden. De boodschapper noemt zich een pacifist op zijn wereld en zegt dat zijn soortgenoten zich voorbereiden op een invasie van de aarde.
Ye Wenjie heeft echter haar vertrouwen in de mensheid verloren en verstuurt toch een antwoord. Met alle gevolgen van dien. 40 jaar later ziet de mensheid zich geconfronteerd met haar grootste bedreiging ooit. Welke rol speelt een geheimzinnige videogame daarbij en houdt deze verband met de gruwelijke zelfmoorden van een aantal briljante wetenschappers? Wat betekenen de bijzondere tekens aan de hemel, zoals het aan- en uitgaan van de sterren? Een groep wetenschappers, geholpen door een detective, tracht erachter te komen wie hier achter zitten.
De serie volgt in grote lijnen het boek, maar de makers zijn
er hier en daar ook van afgeweken. De eerdere Chinese bewerking blijft wat
dichter bij het bronmateriaal. De auteur, Cixin Liu, heeft een indrukwekkend epos
neergezet met zijn trilogie. Het is ook een behoorlijk cerebraal en filosofisch
werk waarin zaken als kwantummechanica voorbij komen. Hij kreeg er, als eerste Chinese schrijver ooit, terecht de Hugo Award voor, de belangrijkste internationale prijs voor een sciencefictionroman.
De aliens van The Three-Body Problem (de Trisolariërs of in
de tv-serie: San-Ti) wonen relatief dichtbij, ongeveer 4 lichtjaar bij ons
vandaan in het Alfa-Centauristelsel. Het is een stelsel dat uit drie zonnen
bestaat. Van een daarvan, Proxima Centauri, weten we sinds kort dat deze
vergezeld gaat van een planeet: Proxima B. Omdat Proxima Centauri een koele
maar instabiele rode dwergster is, is de zone waarin het goed toeven is voor
leven - niet te heet en niet te koud, de z.g. 'Goldilocks zone'- erg dichtbij
de moederster.
Daardoor wordt de planeet regelmatig gedoucht in dodelijke zonnewind en röntgenstraling. Het drielichamenprobleem, waar de serie haar naam aan dankt, stelt echter ook dat dit soort stelsels met meerdere sterren relatief chaotisch zijn. Voor het leven op een planeet in zo'n stelsel is dit een behoorlijke uitdaging. In het boek en de serie is dit de reden dat de San-Ti besluiten naar de aarde te verhuizen.
In The Three-Body Problem speelt ook de hypothese van het donkere woud een belangrijke rol. Deze is een van de oplossingen die aangedragen wordt voor de zogenaamde Fermiparadox. De Amerikaans-Italiaanse fysicus Enrico Fermi was in 1950 met wat collega's op weg naar de lunch. Onderweg kwam het gesprek op ufo's. Hoewel sceptisch dat deze verschijnselen iets met buitenaardse bezoekjes te maken hadden vroegen ze zich af of het mogelijk was dat een vergevorderde beschaving uiteindelijk de afstanden tussen de sterren zou kunnen overbruggen.
Uiteindelijk riep Fermi uit: 'Maar waar is iedereen dan?'
Als technologisch geavanceerde beschavingen inderdaad overal in het universum
ontstaan zijn dan zouden we er allang iets van gezien en vernomen hebben.
Waarom zijn aliens niet middenin New York geland? Zelfs al zouden ze er
honderdduizenden jaren over hebben gedaan om zich door de Melkweg te
verspreiden, dan nog zou dat, in het licht van de enorme leeftijd van het
heelal - 13,8 miljard jaar - een oogwenk zijn.
Een conclusie zou dus kunnen zijn: ze zijn er niet en misschien ook nooit geweest. Of misschien hebben beschavingen een uiterste houdbaarheidsdatum voordat ze zichzelf vernietigen. Leven zou op veel plaatsen kunnen onstaan maar er zijn nogal wat hordes die onderweg genomen moeten worden. De overgang van eencellig (bacteriën) naar meercellig leven bijvoorbeeld. Ook het onstaan van intelligent leven is misschien eerder uitzondering dan regel.
De hypothese van het donkere woud stelt dat er inderdaad
veel technologisch geavanceerde beschavingen zijn maar dat deze zich stil
houden om niet ontdekt te worden. Zoals verwoord in The Dark Forest, het tweede
deel van de serie: 'Het universum is een donker woud. Elke beschaving is een
gewapende jager die als een geest tussen de bomen sluipt. De jager moet op zijn
hoede zijn want het woud zit vol met jagers zoals hij. Als hij een andere
levensvorm vindt is er maar een ding wat hij kan doen: het vuur openen en hem
uitschakelen.'
Ook de Britse fysicus Stephen Hawking vond al dat wij op
aarde er beter aan deden om ons bestaan geheim te houden voor de rest van het
universum. Zo zegt hij te hopen dat een eerste contact met buitenaards leven
pas plaatsvindt als de mensheid technologisch veel verder is gevorderd dan nu: 'Het
ontmoeten van een geavanceerde samenleving in ons huidige stadium kan wel eens
lijken op hoe de oorspronkelijke bewoners van Amerika en Columbus en zijn
manschappen ontmoet hebben - en ik denk niet dat zij denken dat zij er het
voordeligst vanaf zijn gekomen.'
[1] De Kardashevschaal is een manier om het niveau te meten van de technologische ontwikkeling van een beschaving gebaseerd op de hoeveelheid energie welke deze kan benutten. Type I kan de hele energievoorraad van een planeet aanspreken, type II die van een hele zon en type III van een heel sterrenstelsel. (Wikipedia)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten